انتروپی رو به افزایش است. همه چیز رو به تباهی می رود. محو می شوی. حل می شوی. گم می شوی، مانند سوزنی در انبار کاه. می گردم و می گردم... آیا یک سوزن ارزش اینهمه گشتن را دارد؟